فقط برای گذشت!

کمی نیاز به تنفس دارم

البته در هوایی که بوی خوش " گذشت " دارد ...

این پست را تقدیم میکنم به واژه ای به اسم "گذشت"

دلم برایش میسوزد احتمالاً چند سالی هست که نسلش رو به انقراض است!

اما خوب بیاد دارمش , در کنارش بزرگ شدیم , اگر چه دوران ما به خوبی این روزها خوشگذرانی مرسوم نبود اما خوشی هایمان از جنس بهتری بود از جنس دورهمی ها از جنس انتظار مهمانها و شب نشینی هایی بدون تکنولوژی کاذب! (واژه ی تکنولوژی کاذب کمی دور از انصافه اما حس خوبی بهم میده) حتی لذت آشتی کنان دو جبهه که معمولا ختم به روبوسی و شادی و النهایت شام کل خانواده میشد. شاید آن روزها نمیدانستم کسی که محق بوده چقدر بزرگوارانه گذشت کرده اما این روزها کمتر میشود به کارشان فکر نکنم ...

یادمان باشد:

"  مادرها تنها بازماندگان گذشتند ...  فراموششان نکنیم!  "

پی نوشت مادر و دختری :

اسوه ی مهربانی ام

برای تک تک صبوری ها و گذشت هایت ممنون

دست بوست هستم .