فقط برای گذشت!
کمی نیاز به تنفس دارم
البته در هوایی که بوی خوش " گذشت " دارد ...
این پست را تقدیم میکنم به واژه ای به اسم "گذشت"
دلم برایش میسوزد احتمالاً چند سالی هست که نسلش رو به انقراض است!
اما خوب بیاد دارمش , در کنارش بزرگ شدیم , اگر چه دوران ما به خوبی این روزها خوشگذرانی مرسوم نبود اما خوشی هایمان از جنس بهتری بود از جنس دورهمی ها از جنس انتظار مهمانها و شب نشینی هایی بدون تکنولوژی کاذب! (واژه ی تکنولوژی کاذب کمی دور از انصافه اما حس خوبی بهم میده) حتی لذت آشتی کنان دو جبهه که معمولا ختم به روبوسی و شادی و النهایت شام کل خانواده میشد. شاید آن روزها نمیدانستم کسی که محق بوده چقدر بزرگوارانه گذشت کرده اما این روزها کمتر میشود به کارشان فکر نکنم ...
یادمان باشد:
" مادرها تنها بازماندگان گذشتند ... فراموششان نکنیم! "
پی نوشت مادر و دختری :
اسوه ی مهربانی ام
برای تک تک صبوری ها و گذشت هایت ممنون
دست بوست هستم .